Sen insanlara hep öncelik tanırsın hayatında. Programını onlar için değiştirirsin, onlar istemediği için gitmezsin, onların hayatta kabul ettiği doğruları kişiliğine empoze etmeye yeltenirsin, hatta sırf onlar istediği için kendi hayat düşüncenden ödün verirsin... Hani sırf onlar istiyor diye.. Ama hiç karşılık beklemezsin.. Onların içi rahatsa, varsın seninki olmasın, dersin. Sonra bir bakarsın, ne onlar senin için hayatında bir adım atmış, üstüne senin onlar için yaptığın programları ortada bırakmış, yani bilakis aksine karşılığında hiç bir ödün alınmamış.
Sana arta kalan, 'kendinleşmiş' başkalarının düşünceleri, başkalarının senin yaşamanı istediği hayat biçimi ve kabullenemesen de kabul ettiğin kalıplaşmış kurallar silsilesidir.
Bir durup düşündüğünde, nereden sokabilirsin hayatını 'kendini kendin hissedeceğin' forma diye,
Artık çok geçtir.
Derken önüme çıkan yazı.. =)
Derken önüme çıkan yazı.. =)
Sevgiler.. =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder