'Hayatta hiçbir şey vazgeçilmez değildir' derler ya hani.. Benim hayat görüşümde belirli bir yer kaplar bu cümle... Ne kadar çok sevsem de, ne kadar çok özel olduğunu düşünsem de, 'anı yaşamak' ve 'anda kalmak' olan hayat amacımın getirisi olarak pek fazla takılmamaya çalışırım gidene veya gitmek isteyene... B planları hep hazır olmalı insanların diye düşünürüm bu yüzden, kimseye fazla güvenmemeyi de öğretildiğimden..
Yaz mevsimi de aynı şekilde.. Kendisini ne kadar çok sevsem de, önüme bakmayı tercih ediyorum sanırım. İster 'umursamaz güvenilmez' deyin, isterse 'yeniler olduğunda gidenleri hemen unutur' deyin.. Ben 'içsel bir koruma güdüsü' diye nitelendiriyorum daha ziyade. Gidenler gitmek istemediği sürece hayatımda hep kıymetlidir zira... Sadece kalanlar ve gelmek isteyenler değer bulur benim çevremde, hepsi bu..
Bu yüzden de yaz mevsimini 'çok sevdik, çok eğlendik, çok şey öğrendik' şeklinde özetleyerek, yeni gelen Sonbahar mevsimini buyur ediyoruz sarı turuncu renkli enerjisi ve dinamiğiyle..
Zaten Ankara'ya, özellikle de okuluma en çok yakışan mevsim diye düşünürüm sonbaharı 'sarı sarı düşen yapraklarla'.. =)
Çok enerjik, sımsıcak ruhumuzu kaybetmeyeceğimiz, değerini bilip çevremizle çok daha fazla anlamlandırabileceğimiz harika mevsimler hepimize!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder