Dünya Kafası

Kimse kimseden mesul değil şu dünyada.

Herkes kendi kafasını yaşıyor çünkü,

Israrla...

Ne kadar okusan, ne kadar eğitilsen de,

Boşuna...

Herkes kendi kafasını yaşıyor işte,

Umarsızca...

Kişisel çıkarlar, ahlaksız yargılar, cahil cesareti baskın çıkıyor neticesinde,

Ne kadar "vicdan" diye bir şey varsa.!

Kimse başkası için yaşamıyor, 

Ahlak, görgü, vicdan hak getire de,

İnsan artık şaşıramıyor...

Midesi bulanıyor sadece....

Kusmak istiyor sürekli,

Üzerlerine...

Kimse hatalarını kendinde aramıyor.

Başka yanlışlarla üzerine ince birer perde çekiyor belki,

Dikkat dağıtmak adına...

O da başkası için değil ya sonuçta,

Yine kendi çıkarları uğruna.

Kimse başkasına öncelik tanımıyor değer vermek adına...

Kendi planlarına göre, kendi kafalarını yaşıyor.

Senin "sen" olman hiç bir anlam ifade etmiyor zira.

Ne yaparsan yap işte.

Kimse kimseden mesul değil şu dünyada.

Herkes kendi kafasını yaşıyor,

Israrla..