Sonbahar geçmeden Batı Karadeniz'e gitme isteğim Karabük Ormanı'nda yerini buldu. Rengi yeşilden turunculara dönmüş yaprakları sezonu geçirmeden yakalayabildim. Kimisi yerde zemin oluşturmuş olsa da hala hoş manzara bırakacak kadar kısmı ağaçların üzerindeydi.
Bu sonbahar tonlarınaysa çok yakışan bir meyve keşfettim. Yani çok yakıştığını keşfettim. Yoksa en sevdiklerimden.
Hurma.
Biz 'cennet elması' da deriz, 'hurma' da. Nasıl bilirseniz.
Meyveye aşırı düşkünlüğüm olmadığı halde her gördüğümde beni heyecanlandıran bu meyveyi Ege'de tek tük bulduğumuzdan, burada dalı eğecek kadar yoğun görmek, hele ki böyle bir doğanın içinde onları tek tek toplamak, oldukça keyifli bir iş.
Sert olan hurmaların hepsini topladıktan sonra serin yerde onları dinlendirerek olgunlaşmalarını bekliyoruz.
Bi' olgunlaşsınlar da, bakarsınız yeni bir Gokchen'in Spesiyali çıkar ortaya. Bol bulunca malum. =)
Hurmaları topladıktan sonra dikkat edilmesi gereken bir husus varmış paylaşayım. Topladığınız meyveleri asla atmadan yavaşça bırakmanız gerekmekte sepet. Eğer düşenler olursa da onları ayırarak ayrı muhafaza etmek lazımmış ki mahsule zarar vermesin.
Ormanda hurmaları avladıktan sonra minik bir dağ evinde yaktığımız mangalın, sonrasındaysa sıcacık kuzinede pişen kestane ve çay keyfinin de birkaç fotoğrafını şuraya bırakıyorum ki sezona hakkını vermek adına ilham olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder