Hayatta her şey sebep-sonuç ilişkisinde midir dersiniz? Ya da 'hiçbir şey nedensiz değildir' midir aslında?
Mesela,
"Kişi ettiğinde mi bulur,
Hakkın yendiğinde mi adalet yerini bulur,
Kötü olduğunu düşündüğün bir durum, bambaşka iyi bir şeyi kendiliğinden mi doğurur,
Hayatından çıkan insanlar, iyileri için yer mi açmış olur,
'Keşke'ler er ya da geç 'iyi ki' mi olur,
Kötüler belirdiğinde mi iyiler buluşur,
Kaybetmenin ne olduğunu görenler için mi kazanmak daha değerli olur,
Dostlar, samimiyetsiz ilişkilerde mi kıymet bulur,
Kötülük besleyen yalnızca kendi ruhunu mu kirletmiş olur,
Karşılıksız yapılan iyiliklerden mi en çok iyilik bulunur""
?
Hayatındaki olay döngüsünü sorguluyor insan arada, parçaları birleştirmeye çalışıyor...
Yaşamındaki senaryo akışını gözden geçiriyor, durum değerlendirmesi yapmak adına..
O zaman görüyor ki kişi, aslında olay tam da Şule Şahin'in dediği gibi,
Görsel: Jamie Beck ve Kevin Burg
ne yazık ki kötü sonuçlardan iyi başlangıçlar hiç karşıma çıkmadı.çok şükür iyi ki böyle olmuş da şimdi şöyle mutluyum diyemedim hiç.kayıplar hep kayıp.başarısızlıklar hep başarısızlık.yanlış aşklar da hep yalnızlık...ne işin var,ne ailem tam ne mutlu bir ilişki...bundan sonra da pek olacağı yok sanıyorum.inşallah yanılıyorumdur
YanıtlaSil