Umursamazlık Seviyem

Eskiden ne hoş bir umursamazlık listem olurdu. Belirli bir çizginin altında kalan her şey için "amaan" der geçerdim.

Sonra ne oldu?

O limit kalktı.

Anladığınız gibi değil. Bilakis.

Bir süre sonra hiçbir konuyu umursamaz oldum. 

Önemsememek diyebiliriz aslında buna. 

Hiçbir konuyu, neredeyse hiçkimseyi önemsememeye başladım.

Saygısızlık yapmak değil. Haşa.

Yalnızca önemsemedim.

Ne karşımdakini kazanmaya ihtiyaç duydum, ne de karşımdakine bir şeyler açıklama gereği gördüm.

Zira, önemsemiyordum.

Bazen küçük tatlı bir 'bloke' bile yeterli oluyordu görüntünün temiz kalması için.

Çünkü dolu konuşmak için eğitim yeterli değildi ya da gülümsemelerin içeriği samimiyet değildi.

Bundan mütevellit, uzak durmak en idealiydi.

Önemsemek de bir o kadar kifayetsizdi.

Hani şimdi de, sırf saygımdan ya da edebimden gülümsüyorum ya karşımdakine,

Ya da alma nezaketi göstermeyenlere dahi selam veriyorum ya yine de,

Belki o da sadece,

Önemsemediğimden.