Hayatımın Fon Müzikleri... Sizinki Hangisi?

Bu müziklerin, akıp giden şarkıların insanıyım ben.. Flamenkosu, salsası, soul jazzı hep sahillere götürür  beni.. Hayallerimin çıkış noktasında denizin üzerinden batırırım güneşi..  İllaki de fonda bu müzikler olmalıdır. Yoksa hep bir yanı eksik kalacaktır senaryolarımın en anlamlı sahneleri...

İzmirli'yim ben. Salsayı da İzmir'de öğrendim.. Latin müzikler eşliğinde dans eder, üzerine Kordon'da birer bira söylerdik keyfe keder... Alsancak'ta; Kıbrıs Şehitleri'nde yürürken eğer sokak gitaristi 4/4'lük ritmi tutturmuşsa, yeterdi o bize.. Kolumuzdaki çantaya, etrafımızdaki kalabalığa aldırış etmeden müzisyenin eşliğinde dansımızı edebilirdik, yapardık salsamızı alkışlar eşliğinde müzik bitene dek...

Şarkılarımı da en çok İzmir'de söyledim ben... Şenliklerde tüm vaktimi, vakitsizliğim içinde müzik çalışmalarına ayırır, dansın peşi sıra sahnelerde şarkımı söylerdim. "Üniversiteler arası şenlik yapıyoruz, sokaklarda çalacağız" dediklerinde, yoldan geçenlere fon müziği olup, 1 saat sonraki Gündoğdu Meydanı'ndaki dans gösterime yetişmeyi görev bildim mutluluk içinde...

Hep müzik vardı hayatımın fonunda, her an her şekilde; dansımla, sesimle, dinleyerek eşlik ettiğim hayallerimle...

Hepsi de keyifli müziklerdi; kumdu, güneşti perdesinde...

Beni ait olduğum yerlere, benliğimi bulduğum anlara götürmesi demekti, flamenkosu, cazı, latini her seferinde...

Bu yüzden ayrıdır yeri, içimi ısıttığı için tüm bu melodileri işte...